T.C.

DANIŞTAY

YEDİNCİ DAİRE BAŞKANLIĞI

Esas No :2008/7106

Karar No :2012/1249

Temyiz İsteminde Bulunan :Özışık Pamuk iplik Tekstil Gıda Petrol Yağ Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

İncirlipınar Mah. Nail Bilen Cad. Kantar İş Merkeze K-5 No:502 GAZİANTEP

Karşı Taraf :Gümrük ve Ticaret Bakanlığı adına

Mersin Gümrük Müdürlüğü MERSİN

İstemin Özeti :Davacı adına tescilli 26.12.2005 gün ve 25607 sayılı beyanname ile 21.12.2005 gün ve 2005/D-1 4903 sayılı Dahilde İşleme İzin Belgesiyle ithal edilen eşyanın ihraç edilen eşyanın bünyesinde kullanılmadığından bahisle, eşyaya isabet eden Kaynak kullanımını destekleme fonu payının, bu fon payının üzerinden hesaplanan gecikme faizinin ve hesaplanan cezai faizin tahsili amacıyla düzenlenerek tebliğ edilen ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davayı olayda, gümrük ve katma değer vergileriyle birlikte, içeriğinde ödeme emrinin konusunu oluşturan fon payı, fon payı üzerinden hesaplanan gecikme faizi ile cezai faizin tahsili amacıyla 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kânunun teminatlı alacakların tahsiline ilişkin 56'ncı maddesi uyarınca tesis edilen işlemin iptali istemiyle açılan davanın Mersin Birinci Vergi Mahkemesinin 06.11.2007 günlü, E:2007/859: K 2007/1753 sayılı kararıyla süre aşımı yönünden reddedilmesi üzerine, öngörülen süre içerisinde ödeme yapılmaması nedeniyle vergilere ilişkin olarak teminatın nakde dönüştürüldüğünün anlaşıldığı; buna göre, işlemde yer alan ancak teminat kapsamında olmayan fon payının gecikme faizinin ve cezai faizin verilen süre içinde ödenmemesi nedeniyle, tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle reddeden Mersin İkinci Vergi Mahkemesinin 02.09.2008 gün ve E:2008/34; K:2008/1115 sayılı kararının; tahakkuk işlemine itiraz edildiği, henüz, ortada kesinleşmiş bir kamu alacalının olmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti :İstemin reddi gerektiği savunulmuştur.

Tetkik Hakimi Bülent SEYİTDANLIOĞLU'nun Düşüncesi :Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49'uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir

Danıştay Savcısı M. Oğuz ULAŞ'ın Düşüncesi :İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49'uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.

Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince İşin gereği görüşüldü;

Temyiz başvurusu, davacı adına tescilli 26.12.2005 gün ve 25607 sayılı beyanname ile 21.12.2005 gün ve 2005/D-1 4903 sayılı Dahilde işleme İzin Belgesiyle ithal edilen eşyanın ihraç edilen eşyanın bünyesinde kullanılmadığından bahisle, eşyaya isabet eden kaynak kullanımını destekleme fonu payının, bu fon payı üzerinden hesaplanan gecikme faizinin ve hesaplanan cezai faizin tahsili amacıyla düzenlenerek tebliğ edilen ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davayı reddeden mahkeme kararının bozulması istemine ilişkindir.

Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, gerekçesi yukarıda açıklanmış bulunan mahkeme kararının dayandığı hukuksal nedenler karşısında, söz konusu kararın kaynak kullanımını destekleme fonu payı ile bu fon payı üzerinden hesaplanan gecikme faizine ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmamıştır.

Mahkeme kararının, ödeme emrinin, kaynak kullanımını destekleme fonu payı için hesaplanan cezai faize ilişkin hüküm fıkrasına gelince;

Kaynak kullanımını destekleme fonu payı tutarı üzerinden, 07.06.1988 gün ve 19835 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 1988/12944 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının 8'inci maddesi uyarınca müeyyide olarak cezai faiz istenmiş olup, anılan Bakanlar Kurulu Kararına göre cezai faiz hesaplanması Anayasanın 38'inci maddesinde ifade edilen "Kanunsuz suç ve ceza olmaz" ilkesine aykırılık oluşturduğundan, ödeme emrinin, fon payı üzerinden hesaplanan cezai faize ilişkin kısmının, 6183 sayılı Kanunun 58'ınci maddesinde sözü edilen "böyle bir borcu olmadığı" kapsamında değerlendirilmesi suretiyle iptali gerektiğinden mahkeme kararının buna ilişkin hüküm fıkrasında isabet görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kısmen kabulüne, mahkeme kararının, kaynak kullanımını destekleme fonu payı için hesaplanan cezai faize ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına kısmen bozma kararı üzerine, Mahkemece, yeniden verilecek kararla birlikte yargılama giderleri de hüküm altına alınacağından, bu hususta ayrıca hüküm tesisine gerek bulunmadığına, diğer hüküm fıkrasına yönelik temyiz işleminin ise reddine ve bu hüküm fıkrasının onanmasına 43.90 (KırküçTürklirasıdoksankuruş) Türk lirası maktu karar harcının temyiz edenden alınmasına 06.04.2012 gününde oybirliği ile karar verildi

Başkan Üye Üye Üye Üye

Ali Turan E. Fahrünnisa İhsan Dr. Hasan

ATIAGÜN KARAKAYA TUNCA ULUCA GÜL