DANIŞTAY YEDİNCİ DAİRE K: 2001/342, E:2000/4903 SAYILI,
08.02.2001 TARİHLİ KARARI
Temyiz İsteminde Bulunan: ...
Vekili : Av. ...
Karşı Taraf : Başbakanlık Gümrük Müsteşarlığı adına... Gümrük Müdürlüğü
İstemin Özeti : ... Gümrük Müdürlüğünde tescilli 8.7.1997 gün ve 5147 sayılı gümrük giriş beyannamesi ile 69.11 tarife pozisyonunda beyan ve ithal edilen eşyanın, 91/3 sayılı İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine İlişkin Tebliğ uyarınca kilogramından 2 dolar esasıyla hesaplanan dampinge karşı vergi ile bunun üzerinden hesaplanan katma değer vergisine ait ek tahakkuka vaki itirazın reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan davayı; 3577 sayılı İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Kanuna dayanılarak çıkarılan ve 21.2.1991 gün ve 20793 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine Dair 91/3 sayılı Tebliğde; Çin Halk Cumhuriyeti menşeli 69.11 tarife pozisyonunda yer alan porselenden sofra ve mutfak eşyası, diğer ev eşyası ve tuvalet eşyası ithalatında, eşyanın kilogramından 2 Amerikan doları dampinge karşı vergi alınmasının öngörüldüğü; olayda, davacı tarafından Tayvan'da bulunan Sun Falcon International Inc. adlı firmadan ithal edilen eşyanın Tayvan menşeli olarak beyan edilerek fiili ithalatının gerçekleştirilmesinden sonra, gümrük kontrolörü tarafından düzenlenen cevaplı rapora dayanılarak, eşyanın Çin menşeli olduğundan bahisle ek tahakkuk yapıldığının anlaşıldığı; cevaplı raporun eki Tayvan Türk Ticaret Ofisi yazısından, ithal edilen eşyanın ham maddesinin Tayvan'dan Çin'e gönderilerek orada üretildiğinin anlaşıldığı; dolayısıyla, olay tarihinde yürürlükte bulunan 1615 sayılı Gümrük Kanunun 67'nci maddesinin 3'üncü fıkrası hükmü uyarınca söz konusu eşyanın Çin menşeli sayılması gerektiği sonucuna ulaşıldığı; bu durumda, 91/3 sayılı tebliğ uyarınca yapılan ek tahakkukta hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle reddeden İçel 1'inci Vergi Mahkemesinin 11.7.2000 gün ve E:2000/156; K:2000/343 sayılı kararının; fiili ithalatın, Tayvan'dan gerçekleştirilmesinden sonra, idarece açılan soruşturma sonucunda Tayvan'dan yapılan ithalatta dampinge karşı vergi uygulanmasına karar verilmediği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Tetkik Hakimi Muammer Topal'ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49'uncu maddesinin 1'inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Bilgin Arısan'ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49'uncu maddesinin 1'inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp, vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince duruşma yapılmasına gerek görülmeyerek işin gereği görüşüldü:
Temyiz başvurusu; 69.11 tarife pozisyonunda Tayvan'dan ithal edilen eşyanın Çin menşeli olduğu ve bu nedenle 91/3 sayılı Tebliğ uyarınca kilogram başına 2 dolar dampinge karşı vergi ödenmesi gerektiğinden bahisle yapılan ek tahakkuka vaki itirazın reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan davayı reddeden Vergi Mahkemesi kararının bozulması istemine ilişkindir.
Temyiz dilekçesinde, her ne kadar, ithalattan sonra, Tayvan Menşeli Porselenden Sofra ve Mutfak Eşyası İthalatına Yönelik Olarak Soruşturma Açılmasına Ve Geçici Önlem Alınmasına İlişkin 99/1 sayılı Tebliğ'le, idarece açılan soruşturma sonucunda, Tayvan'dan yapılan ithalatta dampinge karşı vergi uygulanmasına karar verilmediği ileri sürülmekte ise de; dampinge karşı vergiye ve bunun üzerinden alınan katma değer vergisine ait ek tahakkuk, 99/1 sayılı Tebliğe değil, Çin Halk Cumhuriyeti menşeli damping fiyatlı ithalatın yerli üretim üzerinde oluşturduğu zararın önlenmesi amacıyla yayımlanan İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine İlişkin 91/3 sayılı Tebliğe dayandığından; olayda, geriye dönük uygulama yapıldığından söz edilemez.
Bu nedenle, anılan iddia, gerekçesi Dairemizce de yerinde görülen mahkeme kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmediğinden, istemin reddine; kararın onanmasına; hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 7.2 oranında ve 6.610.000.- (Altımilyonaltıyüzonbin) liradan az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına, 8.2.2001 gününde oybirliği ile karar verildi.
